maandag 12 september 2011

Als jij kon...

Je praat en je lacht en je dartelt naast mij
je arm draait frivool om me heen
Je kijkt in mijn ogen en knikt lichtjes nee
blijf jij nog maar even alleen

Ik mag van je dromen, je knipoogt naar mij
de spontaniteit van een kind
ik kijk door je ramen en speur naar je ziel
ontdekkend wat j’echt van me vindt

Je lippen zeggen nee maar je lichaam wil niet mee
laat maar doen laat maar gaan, dubio komt me halen
Je lippen zeggen nee maar het voelt niet als ok
laat je doen laat je gaan, dubio kent de kwalen

De zandloper die loopt al jaren niet meer
hij is met de tijd aan de haal
De spiegel vertelt maar voorspellen kan niet
en toch wordt na grijs alles kaal

Wat jong is wordt ouder wat oud is vergaat
een waarheid zo oud als de straat
dus zal ik genieten van ’s morgens tot laat
met jou aan mijn zij in ‘t kwadraat

(refrein)

kom tevoorschijn laat me kijken, toon je ogen zie me graag
je hebt je toch gevonden, diep in mij onder de maag
je ligt niet op de lever, ja ik zoek nog steeds je fout
ik zou je zotgraag vinden, waar ik duw blijft alles koud